Van de vijftien inheemse volkeren die Ecuador telt, elk met een eigen taal en cultuur, zijn de Shuar uit het Amazonegebied één van de belangrijkste groepen. Toch hoeft men niet naar de verste uithoeken van het tropisch regenwoud in Oost-Ecuador af te reizen om met deze bevolkingsgroep kennis te maken.
In het plattelandsstadje Naranjal, op minder dan twee uur rijden van Guayaquil, is een Shuar-gemeenschap gevestigd bestaande uit 23 gezinnen (65 personen) die hier omstreeks 1975 vanuit het Amazonegebied arriveerden, op zoek naar vrije ruimte. Omdat hiervoor destijds nog nauwelijks regels golden, kregen zij toelating van het gemeentebestuur om een terrein van meer dan 400 hectaren in gebruik te nemen in een gebied dat wat betreft topografie en klimaat opvallende overeenkomsten vertoont met het regenwoud in het Amazonegebied.
Als enige Shuar-gemeenschap beheren zij hier sinds enkele jaren een ecologisch toerismecentrum met als belangrijkste toeristische attracties vijf thermale vulkanische baden en drie watervallen die zich op drie kilometer afstand bevinden.
De warmwaterzwembaden met water dat, ondergronds vanuit de watervallen aangevoerd, op een temperatuur van veertig graden Celsius aan de oppervlakte komt, zijn ongetwijfeld de belangrijkste toeristische troeven die dit, zelfs in Ecuador amper bekende toeristisch centrum te bieden heeft. Het water van deze thermale baden heeft unieke medische kwaliteiten: het is sulfurhoudend en wordt aanbevolen voor patiënten met huidaandoeningen. Tevens is het bijzonder heilzaam voor reumapatiënten.
Verwacht in Naranjal echter niet de luxe en chic waarmee ‘kuuroorden’ in Europa gewoonlijk omgeven zijn. De infrastructuur van het Shuar-centrum is allereenvoudigst, om niet te zeggen ‘primitief’ en omvat behalve de zwembaden slechts enkele houten gebouwtjes, namelijk de kleedhokjes en sanitaire voorzieningen. Voor het (onbeperkt) gebruik van de baden betaal je drie dollar. Mocht je honger hebben gekregen van al dat baden: vlakbij de ingang zijn er een viertal rustieke restaurantjes waar authentieke streekgerechten uit het Amazonegebied op het menu staan: onder andere de in bananenbladeren gewikkelde vers gevangen riviervis die op een houtvuurtje wordt geroosterd.
Niet alleen de thermale baden of het louter recreatief aspect zijn voldoende redenen om een uitstapje naar Naranjal te maken. Het centrum biedt ook een unieke gelegenheid om de cultuur van de Shuar beter te leren kennen. Zo kun je in de weekends de traditionele Shuar-dansen bijwonen en - waarom niet - ook het typische Amazone-drankje gemaakt van gegiste maniok (‘Chicha’) proeven.
Het Shuar-centrum is ook een ideale plek voor wandelliefhebbers. Inheemse gidsen zullen je met plezier begeleiden op een wandeltocht van circa drie uur naar de watervallen. Zij hanteren hiervoor een tarief van zo'n vijftig dollar, waardoor je deze wandeltocht het best met een groepje kunt maken. Zelf koos ik voor een korte tocht van één uur die ruimschoots (gezien het heuvelachtige terrein) mijn fysieke conditie op de proef stelde. Het natuurlijke kader van ongerept groen, heuvels en rotsen maakt de inspanning echter de moeite meer dan waard.
Vanwege de ligging op de zogenaamde ‘Pacific Ring of Fire’ is Ecuador gezegend met een behoorlijk aantal thermale baden, maar dit Shuar-centrum met zijn ruime vulkanische baden is toeristisch nog steeds een ondergeschoven kindje. Terwijl het via de Pan-Amerikaanse snelweg prima per auto te bereiken is. Je kan er zelfs met het openbaar vervoer komen. Vanuit Naranjal gaat er om de paar uur een bus die bij de ingang van het centrum stopt en nog geen twintig minuten over het gehele traject doet.
Voor hen die zich buiten de gebaande toeristische wegen willen wagen, de stilte boven drukte verkiezen en een indruk willen krijgen van een inheemse cultuur is een bezoek aan de Shuar in Naranjal dus zeker een aanrader.
Over Luc
In een vorig leven was ik lange tijd in België en Nederland werkzaam als klinisch maatschappelijk werker en coach en Ecuador werd geleidelijk een favoriete reis- en vakantiebestemming.
Aangetrokken door een andere cultuur, het gehele jaar door warme klimaat, de fascinerende gevarieerdheid van landschappen en bevolkingsgroepen en de vriendelijkheid en gastvrijheid van de bevolking, besloot ik in 2012 de stap te zetten en met mijn gezin naar (Guayaquil) Ecuador te emigreren.
Ik werk hier parttime als leraar Engels/Frans en freelance vertaler. In mijn columns en op mijn blog schrijf ik over mijn ervaringen, over thema ‘s met betrekking tot het leven en wonen in Ecuador en geïnspireerd door het leven in Ecuador meer specifiek over persoonlijke groei.
