Al lang voordat ik zelf 65-plus werd, was ik van mening dat ouderen best wat meer respect, zorg en aandacht zouden mogen ontvangen dan helaas in onze maatschappij tegenwoordig het geval is.
Daarom vind ik het zo opmerkelijk dat in Ecuador, een armlastig ontwikkelingsland waar het voorzieningenniveau en de dienstverlening in het algemeen beperkt is, de Grondwet uitdrukkelijk erkenning uitspreekt voor ouderen ‘aan wie het land een schuld heeft af te lossen’. De Grondwet voorziet daarbij in een aantal specifieke rechten voor personen van 65 jaar en ouder.
In de praktijk gaat het vooral om kortingen en voordelen voor ouderen of een voorkeursbehandeling op verschillende gebieden van het maatschappelijk leven.
Ouderen in Ecuador zijn vaak nauwelijks op de hoogte van deze wetgeving die overigens ook voor niet-Ecuadorianen (met verblijfsvergunning) geldt. Er wordt immers maar weinig aan publieksvoorlichting gedaan. Aanvankelijk voelde ik nogal wat aarzeling om van deze regelingen gebruik te maken, want ik voel mij nog lang niet oud en ben fitter dan ooit (en zie ik er ook niet nog erg jong uit voor mijn leeftijd ?). Toch heb ik inmiddels tot mijn groot genoegen van deze voordelen gebruik mogen maken. En zoals ik in Nederland gek op koopjes was, is het voor mij ook in Ecuador een sport geworden om mijn ‘credential de tercera edad’ (derde leeftijd-pas) zoveel mogelijk te gebruiken en korting te vragen in alle voorkomende situaties (tenslotte compenseert dit ook de keren dat ik als buitenlander te veel betaald heb in winkels en taxi’s). Hoewel niet altijd van harte verstrekt is de korting mij nog nooit geweigerd.
Waar kan je bij deze ‘ouderenregeling’ zoal aan denken :
- Als oudere (dan wel invalide of zwangere vrouw, want voor hen geldt dit ook) hoef je bij de bank, op het postkantoor, bij de apotheek of zelfs in de supermarkt niet in de rij te wachten maar mag je voor gaan ofwel aanschuiven bij een speciaal loket. Is dat niet geweldig?
- Een vliegtuigticket voor een binnenlandse vlucht kost normaal circa 100 dollar: dit kost mij 50 dollar;
- Een kaartje voor het openbaar vervoer: halve prijs;
- Naar een concert, museum, pretpark, bioscoop: eveneens 50 procent korting.
Ook overheidsinstellingen en nutsbedrijven blijven niet achter:
- Gemeentelijke belastingen passen onder bepaalde voorwaarden kortingspercentages van 30 tot 50 procent toe voor 65-plussers en ook de rekeningen voor water, telefoon en elektriciteit vallen 20 tot 30 procent lager uit voor hen.
Laatst kwam ik er achter dat ook de notaris (die in Ecuador ongeveer elk document of formulier dient te legaliseren) korting geeft aan ouderen!
De gezondheidszorg in Ecuador is in het algemeen van een behoorlijk niveau, maar ook in de staatsziekenhuizen genieten ouderen speciale aandacht. Wie schetst mijn verbazing toen ik, enkele maanden nadat ik 65 was geworden bij een artsconsult verwijzingen kreeg voor een (gratis) uitgebreid urine-, bloedonderzoek en electrocardiogram. En op mijn vraag of dit nu wel nodig was, want ik had nergens last van, keek de Cubaanse arts mij quasi-streng aan en antwoordde: ‘Dit is overheidsbeleid Señor en vergeet niet: Ecuador houdt van u’!
Eerlijk gezegd weet ik niet wie in de vorige ‘linkse’ regering, die zowat tien jaar aan het bewind is geweest, verantwoordelijk was voor de betreffende regeling voor ouderen. Maar bij alle schade die deze regering aan het land heeft toegebracht door schendingen van persvrijheid en mensenrechten, economisch wanbeleid, corruptie en systematische leugens wil ik hierbij voor het ouderenbeleid toch mijn oprechte dank betuigen. Tenslotte is dit, bij alle voordelen die Ecuador biedt, geen onbelangrijk extra voordeel van het leven in Ecuador.
Over Luc
In een vorig leven was ik lange tijd in België en Nederland werkzaam als klinisch maatschappelijk werker en coach en Ecuador werd geleidelijk een favoriete reis- en vakantiebestemming.
Aangetrokken door een andere cultuur, het gehele jaar door warme klimaat, de fascinerende gevarieerdheid van landschappen en bevolkingsgroepen en de vriendelijkheid en gastvrijheid van de bevolking, besloot ik in 2012 de stap te zetten en met mijn gezin naar (Guayaquil) Ecuador te emigreren.
Ik werk hier parttime als leraar Engels/Frans en freelance vertaler. In mijn columns en op mijn blog schrijf ik over mijn ervaringen, over thema ‘s met betrekking tot het leven en wonen in Ecuador en geïnspireerd door het leven in Ecuador meer specifiek over persoonlijke groei.
