Als klein Zuid-Amerikaans land herbergt Ecuador een diversiteit van prachtige landschappen, koloniale steden en eeuwenoude culturen binnen zijn grenzen en in lijn daarmee is ook de Ecuadoriaanse keuken ongekend veelzijdig.
Het land kent vier regio’s met uiteenlopende klimaten en ecosystemen: de kuststreek, het Andesgebied, de regenwouden van het Amazonegebied en de Galápagos-eilanden. Elk van deze gebieden brengt een grote verscheidenheid van specifieke producten voort.
Ecuadoriaanse ingrediënten vind je tegenwoordig wereldwijd in toprestaurants maar ook in de dagelijkse Nederlandse en Belgische keuken. Uit een rijk waaier van producten: onder andere avocado’s, mango’s, passievruchten en vele andere tropische vruchten, eerste klasse grote garnalen met een unieke rijke smaak, premium cacao ('fino aroma'), tachtig procent pure cacao-chocolade, achiote, avocado- en kokosolie en vanzelfsprekend bananen. De helft van de in Nederland en België geconsumeerde bananen zijn uit Ecuador afkomstig.
De Ecuadoriaanse keuken heeft niet de glamour en internationale bekendheid van de Mexicaanse of Peruaanse keuken, maar toch hoeven de typisch Ecuadoriaanse gerechten beslist niet onder te doen voor die van hun buurlanden.
Vrijwel alles in de Ecuadoriaanse keuken wordt vers bereid en in vergelijking met andere landen worden maar weinig pesticiden en andere chemische middelen gebruikt waardoor groenten, fruit maar ook vlees veel beter smaken.
Je kunt hier lekker en goedkoop eten. Thuis en in restaurants, eethuisjes of gewoon op straat aan een kraampje of zomaar langs de openbare weg. Ik zou met gemak een hele lijst van mijn Ecuadoriaanse lievelingsgerechten kunnen noemen maar het zou mij in deze column aan ruimte ontbreken.
Ik wil echter een eenvoudig gerecht, maar symbool van de Ecuadoriaanse keuken, in het zonnetje zetten: de Bolón de verde, een typisch ontbijt op basis van groene bananen die hier aan de kust een belangrijk onderdeel zijn van de 'creoolse keuken' zoals de volkskeuken in Ecuador wordt genoemd.
Bolón de verde is volgens het gastronomisch woordenboek 'gekookte groene banaan, met de handen gekneed in de vorm van een bal, ter grootte van een handpalm, waaraan een lepel boter of reuzel wordt toegevoegd en waarvan het binnenste gevuld wordt met verse kaas en/of uitgebakken spek'. Voor hen die verkiezen dat de Bolón een krokant korstje heeft, kan deze even in de olie worden gefrituurd (is lekkerder, maar wel ongezonder). Het spek kan vervangen worden door een plakje gesnipperde gekookte ham, maar er zijn maar weinig Ecuadorianen die voor deze (gezondere) variant kiezen en eerlijk gezegd kan ik hen geen ongelijk geven. Traditioneel wordt bij de Bolón een gebakken ei en een kop hete zwarte Ecuadoriaanse koffie geserveerd.
Oorspronkelijk was dit het typische ontbijt voor de armere kustbewoners daar alleen de rijkeren zich het duurdere brood konden permitteren, maar geleidelijk aan heeft de Bolón zijn weg gevonden naar andere provincies en wordt nu in het gehele land gegeten. En het lijkt er zelfs op dat de Bolón inmiddels reeds de plaats heeft ingenomen van het klassieke broodje-kaas als ontbijt.
Zelfs is de Bolón onderdeel geworden van het dieet van mensen die bewust voor gezonde voeding kiezen en aan fitness doen. De groene banaan is immers een vezelrijk voedingsmiddel, een rijke bron van potassium en bevat een type koolhydraten die langzamer dan de koolhydraten in meelproducten in het lichaam worden opgenomen, zodat dit gerecht ook prima past in een vermageringsdieet.
Ook in ons gezin heeft de Bolón zijn vaste plaats aan de ontbijttafel gevonden, al of niet in combinatie met wat yoghurt of fruit en persoonlijk voelt het aan alsof ik met het verkeerde been uit bed gestapt ben als ik mijn Bolón een keertje oversla.
Dat het Ministerie van Toerisme de Bolón als onderdeel van het cultureel-culinair erfgoed van Ecuador presenteert heeft wat mij betreft dan ook mijn zegen. De Bolón is (letterlijk) ronduit heerlijk!
Over Luc
In een vorig leven was ik lange tijd in België en Nederland werkzaam als klinisch maatschappelijk werker en coach en Ecuador werd geleidelijk een favoriete reis- en vakantiebestemming.
Aangetrokken door een andere cultuur, het gehele jaar door warme klimaat, de fascinerende gevarieerdheid van landschappen en bevolkingsgroepen en de vriendelijkheid en gastvrijheid van de bevolking, besloot ik in 2012 de stap te zetten en met mijn gezin naar (Guayaquil) Ecuador te emigreren.
Ik werk hier parttime als leraar Engels/Frans en freelance vertaler. In mijn columns en op mijn blog schrijf ik over mijn ervaringen, over thema ‘s met betrekking tot het leven en wonen in Ecuador en geïnspireerd door het leven in Ecuador meer specifiek over persoonlijke groei.
