Ciudad Perdida wordt ook wel een mooiere versie van Machu Picchu genoemd. Je kunt er alleen heen lopen, dus van massatoerisme is nooit sprake. En de wandeling is haast nog mooier dan de ruïnes.
De bemoste paden zijn glibberig na een stortbui. Maar de lucht is alweer opgeklaard. Muggen zoemen om je hoofd. De lucht is ijl. Het is afzien op de steile klim. Het is de derde dag van je hiketocht richting Ciudad Perdida, de Verloren Stad in het noordelijke regenwoud van Colombia. Veertig kilometer ten zuidoosten van de stad Santa Marta.
Tayrona indianen
Cuidad Perdida is uitsluitend te voet te bereiken. Het is een wandeling van zes dagen. Drie ga je klimmend omhoog. Eén dag ben je in de oude stad zelf. Twee dagen is het terug.
De Tayrona indianen bouwden de stad rond het jaar 800. Op een noordelijke berghelling in de Colombiaanse Sierra Nevada. Het centrum ligt op een 1.300 meter hoge bergrug. Ruim 150 terrassen dalen van daar af richting de lager gelegen Buritaca vallei.
Onder mos en lianen begraven
Zo'n 350 jaar lang lag de stad verborgen onder lianen, bomen en een dikke laag mos. Pas in 1972 herontdekten grafrovers haar.
De begroeiing is nog altijd niet volledig verwijderd. De ruïnes voelen daardoor werkelijk aan als een vergeten en verloren stad. Veel meer nog dan bijvoorbeeld Machu Picchu.
Ciudad Perdida is bovendien minder toeristisch dan haar Peruaanse evenknie. Ook dat komt de authentieke sfeer ten goede.
Hike naar Ciudad Perdida
Misschien nog wel indrukwekkender dan de verloren stad zelf is de wandeling ernaartoe. Zwaar is de tocht wel, vooral door de hitte en hoge luchtvochtigheid. Zelfs in het droogseizoen tussen december en februari is het er vies klam. Je bent in de tropen.
Op de eerste dag rijd je met de auto van Santa Marta naar El Mamey. In dat gehucht begint de voettocht aan het begin van de middag. De eerste dag loop je nog door een redelijk vlak gebied.
Het stuk is een lekkere warming up met prachtige uitzichten en verkoelende meertjes, waarin je van tijd tot tijd een duik kunt nemen tussen de watervallen en groen begroeide bergkliffen. 's Avonds slaap je in een hangmat, in de buitenlucht, onder een klein afdakje in verband met de regen.
Bezoekje aan een cocaïne fabriek
De tweede dag is zwaarder, ook al loop je slechts drie tot vier uur. Langer is niet verantwoord in de hitte. Bovendien treedt de duisternis dicht bij de evenaar vroeg in. En aan het eind van de middag regent het steevast. De paden veranderen in modderpoelen waarover je nauwelijks nog kunt lopen.
Liefhebbers kunnen op deze tweede dag een uitstapje maken naar een cocaïnefabriek, zoals er in dit gebied velen verscholen liggen. Je krijgt er te zien hoe cocaïne wordt gemaakt. Foto's zijn toegestaan, maar niet van de werknemers. Het produceren van cocaïne is ook in Colombia illegaal.
Ciudad Perdida
De derde dag is het zwaarst. Je klimt stevig op deze dag. Ook moet je diverse rivieren doorwaden. Als het net heeft geregend, kunnen deze stroompjes behoorlijk wild zijn.
Aan het einde van de middag is daar dan echter opeens de stad. Een stad waar ooit 4.000 tot 10.000 Tayrona indianen woonden. Ruim 400 hectare groot. Met drainagesystemen en stenen bruggen. Verstopt in het groen. Midden in de jungle.
Je danst de twee dagen later al dromend terug naar El Mamey.
Wat is er te doen in De wandeltocht naar Ciudad Perdida?
- Cuidad Perdida is de verloren stad. Een stad waar ooit vierduizend tot tienduizend Tayrona indianen woonden. Zo'n 350 jaar lang lag de stad verborgen onder lianen, bomen en een dikke laag mos.
- Maak een trektocht naar Cuidad Perdida. De tocht duurt zes dagen en alleen je kunt alleen te voet bij de 'verloren stad' komen. Het is een zware tocht door een vochtige jungle. Maar de beloning op het eind is het waard.
- Op de tweede dag van de trektocht maak je een uitstapje naar een cocaïnefabriek, zoals er in dit gebied velen verscholen liggen. Je krijgt er te zien hoe cocaïne wordt gemaakt. Het produceren van cocaïne is ook in Colombia illegaal.
- Cuidad Perdida ligt valkbij het Nationaal park Tayrona. Na de zware tocht komt je hier helemaal tot rust op het strand.
- Drink tijdens de trektocht genoeg drinken en neem voldoende rust. De tocht moet je niet onderschatten. De beste periode om de tocht te maken is in de droge periode van december tot februari of maart.
